دع القلق

القلق هل هو شئ صحى ام شئ مرضى الأن فقط ادركت ان القلق مرادف لعدم الثقه بالنفس فى الماضى كنت على يقين ان القلق مرادف للرغبه فى الوصول الى الكمال و كلما زاد قلقى كلما ازداد تجويدى للأشياء جايز جدا يكون الكلام ده حقيقى فى مجالات كالدراسه او العمل او الفن لكن فى الحياة و العلاقات الأنسانيه القلق شئ مرضى قد يؤخر قرار مصيرى او يؤجل سعادة ما .....بجد علاقتك بانسان ما لا تخضع لمعايير مثل ماذا لو حدث كذا اليس من الممكن ان يكون كذا او النظر الى تجارب السابقين .....التجربه الأنسانيه هى خير دليل على نجاح علاقه ما او فشلها و ممكن بايدينا ننجح علاقه ما او لا .......التجربه و التجربه فقط نختصر الأيام و نسعد او نشقى المهم الا نؤجل مشاعرنا و احاسيسنا و سعاده قد تأتى و تغمرنا و تغير من حياتنا ......بجد القلق شئ سئ جدا و يعكس حاله عدم ثقه بالنفس و عدم ثقه فى الخالق و ما قدره لك ..........استخير الله و توكل و ابدأ فى طريقك و كما يقولون دع القلق و ابدأ الحياة

شيكاجو

قرأت رواية شيكاجو مسلسلة لعلاء الأسوانى فى البدايه انبهرت بالشخصيات و خلفياتها و باستمتع باسلوبه فى تقديم الشخصيات يجيب اصل و فصل كل واحد من غير غموض مالوش لازمه لأ فيه وضوح و بناء حلو و مبررات لكل شخصيه و البيئه اللى اخترها للمصريين فى الخارج و الدارسين منهم و اختلاف و تنوع مستوياتهم واحساسى انهم شخصيات من لحم و دم عارفاهم و سامعه عنهم و مروا امامى و خصوصا انى قريبه من المجتمع ده و كله جميل
لكن اللى صدمنى بجد بعد كام حلقه كم المشاهد الجنسيه الصريحه جدا و الفجه جدا و اللى لو اتقطعت من الروايه تعمل روايه برونو محندقه كده اخر تمام ......مش معقول بجد ...و مش عارفه ايه المبرر الدرامى لهذا مع انه ككاتب موهوب ممكن يعبر بطريقه انعم من كده عما يريد قوله بجد بعد شويه ابتديت الوم نفسى على قرأتى لهذه الروايه ...و متابعتى لها و اعجابى بها اللى قادنى فى النهايه لصدمتى فيها ......وقلت اى متعه اخدتها فى قرأتى لشخصياتها و معايشتى لهم بصراحه تولع مع معرفتى لأدق تفاصيل ممارسة افعالهم و اللى فى النهايه لا كانت حاتودى و لا تجيب و كان ممكن استنتجها ببساطه بخيالى دون المباشرة فى التعامل معها هكذ........باختصار يغور الأدب من قلة الأدب

أنا مدمنة

ارتحت جدا لما اعترفت لنفسى انى اصبحت مدمنة انترنت فعلا انا مدمنة و اتأكدت من اكتر من اختبار ,,,,اول ما اقوم الصبح افتح عينى على النت اقرأ الجرايد و المواقع الألكترونيه اللى مسجلاها عندى ثم على الكام منتدى اللى مسجله فيهم اشوف مين رد و مين ما ردش و فلان كتب ولا لأ و فلانه رجعت ولا لسه ......و لما الأولاد يصحوا نبتدى الكر و الفر اضع الشاى يجهز و انا على النت ...حلوا المسأله الفلانيه على ما ابص بصه ....اتكلم فى التليفون و انا باقرأ الموقع الفلانى ....خلصنا ياماما حلوا الأمتحان اللى بعده .....بس انتى لسه ما صححتيش اللى قبله مش مشكله ابقى اصحح كلهم مع بعض وطبعا مش بيحصل ..كل ده و انا مش هنا و لسه باقرأ و اقرأ ...اضع الأكل على النار و ادخل على النت حتى نوم الظهيره ضحيت بيه علشان عيون النت و البيت بيبقى هس هس ......واحده تكلمنى عن اشاعة ما تعرفى عنها حاجه ادخل اجيب اصل الموضوع و فصله ....درجات الحرارة و نلبس ايه بكرة شرحه من على النت .......مشتاقه لأغانى الذكريات شبيك لبيك افتح و اسمع الأغانى و اجيب كلماتها كمان من الموقع الفلانى و استرجع الموسيقى و الألحان اللى كنت باعشقها ......و لو كلمه فى الفرنساوى اللى مش فاكره منه حاجه و مش شايفاها فى ورق مراجعة الأولاد افتح موقع تعلم الفرنسيه اشوفها و اشوف شرحها و تمارين عليها كمان و اقوم و كأنى خريجه السكاركير و بالنطق كمان....مش فاهمين دورة حياة البلهارسيا اكتب الكلمه و بسرعه الاقى الشرح بالصور و الألوان ولا اروع .........اعمل اكلة ايه النهارده افتح على موقع طبيخ اجيب الوصفه بالشكل النهائى بتاعها ولا اسهل .......مش عارفه رأ ى الدين فىموضوع افتح موقع الفتاوى ولا اعظم ........لتجهيز عملى اكتب اسم الموضوع و هوب اخدلى فكرة من هنا و فكرة من هناك و خلاص اجهز تقريرى و مافيش مثيلى .....لدرجه اى تليفون يتصل بى من النمرة بتاعته ادخل اجيب اسم اللى اتكلم و مكانه فيه و يا أرد يا ماأردش ...........انا بقيت اسيرة النت و مدمنة له بشراهه لو الكهربا قطعت اقعد مش على بعضى و ايدى بتاكلنى...............حاولت اتخلص منه بس بارجع اشد مما قبل باحس انه بياخدنى من واجباتى الأسريه و المنزليه.......لدرجه انى بادعى ربنا يبعدنى عنه شويه ....بس دى الحاجه اللى باحبها بجد باجد لنفسى مبررات ....فيه عتدى اشياء اهم محتاجه تتعمل و مؤجله و اليوم بيضيع ........انا مدمنة و مش عارفه اتعالج ازاى و اللى زاد و غطى عالم البلوجرز .....ده باين على حأشوف ايام اغمق من اللى فاتت

احلامنا الحلوة

طول ما احنا اطفال لنا احلامنا الخياليه و فى سن الشباب بتبقى احلامنا اكثر واقعيه و تتحول لطموح و امجاد شخصية يعنى احلام صحيح بس ممكن تتحقق و لكن احيان كتير الواحد بيضحى بجزء من احلامه و طموحه الشخصى فى سبيل معانى اهم و ابقى و ملحه اكثر -تختلف الأهميه من شخص لأخر - زى الأستقرار و تكوين اسرة وبما ان العمر بيجرى -و خاصة للمرأة بيجرى اسرع شويه- لازم تترتب الأحلام و الطموحات تبعا لأولويات كل مرحله يعنى ايه اللى اقدر احققه و ايه اللى اقدر اؤجله و ايه اللى مش حأقدر اعمله ...طبعا لو حلمك و حلم شريك حياتك واحد يبقى ده الحل المثالى و يبقى بختك من السما لكن لو حصل تعارض هنا المشكله ......طبعا الحلم و الطموح مش بيموت و فيه ناس اللى مش بتقدر تحقق احلامها يا اما ترضى بالواقع و تحاول تحقق احلامها فى اولادها وتحول الطموح الشخصى لطموح عائلى و ده بيجى على هيئه ضغوط على الأولاد و ساعات بتنجح و ساعات كتير بتفشل ...او ناس مش بتقدر تستحمل كتير و تفضل تجرى ورا حلمها راغبه فى الحصول على كل شئ و فى النهايه لازم حا توصل للحظة الأختيار اما الطموح الشخصى او الأسرة .....يا اما ناس تكتئب و هى لا تستطيع عمل الموازنه المطلوبه ......
السؤال هل لازم نتنازل عن احلامنا الشخصيه فى سبيل اسرة مستقرة و اولاد اصحاء جسمانيا و نفسيا لكن المعادله الصعبه فى الوصول لحالة الرضا و هى مغامرة لا شك ....ولا طموحاتنا و احلامنا الشخصيه مهمه ومحاوله تحقيقها هى فى الواقع استمرار لنجاح الأسرة ككل حتى لو اتصف الشخص بالأنانيه قليلا و اخذ من وقت و حاجة اسرته اليه و يااما تعدى الأمور على خير او يتغلب فريق على الأخر و هى مغامرة ثانيه ...ولا الواحد من البدايه يعيش لنفسه فقط و لو وجد من يتفق طموحه و حلمه معه يكمل و ان لم يجد يبقى قلته احسن و ان كانت مغامرة ثالثه .......
اعتقد ان اجمل ما فى الحياة هو المغامرة ...........